dinsdag 7 oktober 2014

Toneel 'een rugzakje verdriet'

Deze namiddag gingen we met onze klas naar het cultureel centrum de Nova in Wetteren.
Daar stond een toneelvoorstelling op het programma.
De titel 'een rugzakje verdriet' maakte ons eerder deze week alvast benieuwd naar de inhoud van deze voorstelling.
Maandag vertelde de juf ons dat Lisa, een meisje van 6, een machine ontworpen had. Een machine die alle verdriet van de hele wereld heel snel zou kunnen oplossen.
Wij mochten alvast aan de slag en tekenden hoe deze machine er volgens ons zou kunnen uitzien.

Hoe de machine van Lisa eruit zag kwamen we tijdens de voorstelling te weten.


Een rugzakje verdriet

Een mens verzamelt wat in een mensenleven, verhalen vooral. Meer nog, een mens ís zijn verzameling verhalen.
Zelfs Lisa, nog maar 6, heeft al zoveel verhalen verzameld dat zij ze amper nog dragen kan. Haar gigantische reiskoffer zit vol. Haar sportzak zit vol. Zelfs haar zwempak kan er niet meer bij. Haar boekentas? Bomvol. De aktentas van haar papa, een aktentas met nummerslot, helemaal vol. De hele scène staat vol met plastic zakken.

Allemaal vol verhalen. Verhalen over verdriet. Lisa verzamelt ze, want ze is een verdriet-dokter. Dokter Rietje Verdrietje noemt ze zichzelf.
Lisa lost alle verdriet op en maakt de wereld weer vrolijk. Dat kan ze als geen ander!

Maar dan is er dat ene rugzakje, haar rugzakje verdriet. Niemand weet precies wat er in dat rugzakje zit. Zou het vol tranen zitten? Zou iemand haar alsjeblieft willen helpen dragen, zodat alles een beetje lichter wordt?
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten